Dzień dobry, Drodzy Przyjaciele! A my w dalszym ciągu zgłębiamy pracę psychologa i jej różne cechy, nadal dzielimy się naszym doświadczeniem i wiedzą zgromadzoną podczas praktyki. Zwracam uwagę na nowy, czterysta dwudziesty piąty artykuł z serii - gdy ktoś zażywa dużo narkotyków, szczególnie ciężkich, może mieć wielkie zamieszanie w życiu osobistym, w związkach: uwielbiam ten! , wtedy kocham drugiego...; - dwóch ludzi uzależnionych od substancji psychoaktywnych spotkało ludzi, jeden zmarł z powodu przedawkowania, drugi bardzo się martwił, miał zamiar żyć z tym, który nagle zmarł. Również w tym przypadku ofiara naszego klienta może być zdezorientowana; ważne jest, aby pomóc jej zrozumieć swoje uczucia, doświadczenia i skonstruować chronologię wydarzeń. Tutaj będzie miał, jak zwykle, tę samą mieszaninę okłamywania siebie i zamieszania. Ważne jest, aby wyjaśnić i przywrócić obraz, jeśli nasz klient nie opowie sobie jasno o tym, co się stało. Pomoże mu to nie pomylić się, nie oszukać się w związku z czymś tutaj. Psycholog może z nim wyjaśnić następujące kwestie: jak dowiedział się o śmierci partnerki, czy ma zamiar do niej wrócić (jeśli wcześniej, dzień wcześniej, pokłócili się i ona go wyrzuciła, bo przykład), jeśli miał zamiar, to na jaki moment czekał na powrót - a tu jest to wydarzenie i to jest niemożliwe, jakie tu były odczucia, czy rozumie (jeśli tak), że chciał wrócić itp. Ważne jest, aby klient przepracował to wydarzenie, a jeśli ma bardzo intensywne doświadczenia, może to zająć nawet co najmniej rok - jeśli nasz klient ma przez długi czas wiele silnych, przytłaczających doświadczeń związanych ze śmiercią partnera (; nie śpi, nie je, nie może pracować, cały czas o niej myśli od kilku miesięcy) – nie chce się z nią rozstawać, jakby ten pomysł też można było przekazać klientce – jeśli tak; nasz klient nie chce pracować z wideo na Skype, a jednocześnie jego profile na portalach społecznościowych również są dla nas zamknięte, nie udostępnia swojego numeru telefonu w celu szybkiej komunikacji z nim itp., może to być również oznaką jego paranoicznych skłonności. Dlatego choć terapia i tak jest zagrożona: trudny klient, trudna sytuacja w pracy (nie widujemy się), to tutaj skłonności paranoidalne również dodają ryzyka – niebezpieczne jest nagłe pokazywanie klienta na wideo. Ważne jest, aby na razie znaleźć jakiś balans, dokładnie omówić wszystko z klientem. Jutro będę kontynuował ten temat. Czy Ty też chcesz się czymś podzielić? Napiszcie poniżej w komentarzach! Dla każdego będzie ważne i ciekawe nauczenie się czegoś przydatnego w swojej pracy lub po prostu dla siebie! Dziękujemy za uwagę! Kolejny, czterysta dwudziesty szósty artykuł z serii ukaże się wkrótce, jutro lub pojutrze ! Jeśli spodobał Ci się materiał, kliknij „Podziękuj”! Aby nie przegapić ciekawych rzeczy, zasubskrybuj moje publikacje i udostępnij materiał w sieciach społecznościowych! :) Zapisz się na konsultację:+ 7 - 9 6 5 - 3 1 7 - 5 6 - 1 2-