Od autora: Odkopałem streszczenie z 1999 roku :) Długo szukałem Boga wśród chrześcijan, ale nie było go na krzyżu. Odwiedziłem hinduską świątynię i starożytny klasztor buddyjski , Ale nie znalazłem tam nawet jego śladów. Dotarłem do Heratu i Kandaharu i wszędzie go szukałem, Ale nie było nikogo ani na dole, ani na górze. Po podjęciu decyzji dotarłem do góry Kaf, ale nawet tam znalazłem Tylko ptak Ankh, a nie Bóg. Poszedłem do Kaaby, ale Boga tam też nie było. Zapytałem o niego Ibn Sinę, ale był ponad osądami filozofów... Wtedy spojrzałem w swoje serce. I dopiero tam zobaczyłam Boga, którego nie było nigdzie indziej... Jalal ad-din Rumi Dziś stres czyha na nas wszędzie – w pracy, w sklepach, w transporcie, w rodzinie. Era rewolucji naukowo-technicznej, rozwiązując niektóre problemy, przyniosła nowe i znane są negatywne przejawy współczesnego życia: przedwczesne starzenie się, postrzępione nerwy, niezgoda między duszą a ciałem, zaburzenia psychiczne. W rezultacie współczesna cywilizacja jest technokratyczna, ponieważ wszystkim najnowszym osiągnięciom nauki i technologii towarzyszy zwykle całkowita duchowa bezradność, skrajne zacofanie w rozwoju duchowego składnika człowieka. Duchowość to przede wszystkim umiejętność doskonałego panowania nad swoją psychiką i umysłem, bycia panem myśli i emocji. Jednym z kamieni węgielnych duchowego samodoskonalenia jest idea Boga. Objawia się to we wszystkich naukach filozoficznych i religijnych Wschodu, w chrześcijaństwie. Poszukiwanie lepszego życia od dawna jednoczy zarówno jednostki, jak i całe plemiona i narodowości. Dlatego rozwiązania problemów duchowego rozwoju ludzkości i kształtowania wyższej egzystencji ludzkiej można zawsze znaleźć jedynie na podstawie ogólnych właściwości życia kulturalnego różnych narodów. Religia była zawsze jednym z najważniejszych elementów życia kulturalnego społeczeństwa. Na przestrzeni wielu tysiącleci przedstawiciele kręgów religijnych zgromadzili całe znane pozytywne doświadczenia ludzkiej praktyki i zgromadzili ogromne doświadczenie empiryczne w zakresie komunikacji człowieka z przyrodą. Idea Boga zawsze była kojarzona wśród ludzi z pewnym obrazem „wyższego ja”, który jednoczył wszystkie aspekty i formy przejawów bytu. Dlatego analizując przejawy sił natury, uznając je za przejawy Boskości, człowiek jednocześnie zdawał się powracać do źródeł swojego osobowego „ja”, próbował oceniać swoje życie i działania z punktu widzenia wartości wyższych . Jeśli chodzi o mój stosunek do religii, zawsze dziwiło mnie przede wszystkim podobieństwo doświadczeń religijnych. Ludzie wyznający różne religie mówią w zasadzie o bardzo podobnych doświadczeniach, ale po prostu innymi słowami: Najwyższa Tożsamość, Jedność z Bogiem, co w psychologii transpersonalnej nazywa się „świadomością jedności” – stanem miłosnego objęcia z wszechświatem jako całością 1 Takie doświadczenia najwyższej tożsamości są zjawiskiem tak powszechnym, że wraz z naukami, które mają je wyjaśnić, całość otrzymała nazwę „filozofii wieczystej”. Wiele wskazuje na to, że takie doświadczenia, czy uświadomienia leżą u podstaw wszystkich głównych religii – hinduizmu, buddyzmu, taoizmu, chrześcijaństwa, islamu, judaizmu – dlatego możemy mówić o „transcendentalnej jedności religii”, o ich jednomyślności co do pierwotnej prawdy. Po drugie, chociaż podobieństwa są dla mnie oczywiste, istnieją ogromne różnice w sposobach osiągnięcia tej Najwyższej Tożsamości jako ostatecznego celu każdej religii. (To samo dotyczy szkół i kierunków psychoterapeutycznych). Osoba, która szczerze dąży do samowiedzy, staje w obliczu ogromnej różnorodności systemów psychologicznych i religijnych, które komplikują problem wyboru. Jeśli spróbuje rozwiązać ten problem, studiując wszystkie główne szkoły psychologii i religii, może popaść w jeszcze większy zamęt, gdyż szkoły te jako całość wyraźnie sobie zaprzeczają. Istnieje wiele różnych sprzecznych ze sobą szkół i wszystkie mają na celu zrozumienie tego samego – człowieka. Ale czy wszystkie są skierowane na ten sam poziom ludzkiej świadomości? Albo w.