Kryzysy zdarzają się w każdej rodzinie, nie da się ich uniknąć. Ale możesz kompetentnie je pokonać, zachowując rodzinę i nie niszcząc jej. Pomoże ci w tym zrozumienie, jakie procesy zachodzą w nim w tym czasie. Właśnie o tym dzisiaj mówimy. Więc. Etap 1. Kryzys 1 roku życia rodzinnego Wydawałoby się, że wczoraj wesele ucichło, nawet prezenty nie zostały jeszcze rozpakowane, więc co, już jest kryzys?! Tak, moi drodzy, jest kryzys! A dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że małżonkowie w końcu zaczynają naprawdę się rozpoznawać. A to, co zostało wygładzone i ukryte na etapie zalotów, nagle staje się oczywiste. A ponieważ, oczywiście, nie najatrakcyjniejsze cechy są ukryte, zaczyna się wydawać, że pobierając się, poślubialiśmy zupełnie inną osobę. Drugi, bardziej złożony problem na tym etapie polega na tym, że gdy młodzi ludzie decydują się na założenie własnej rodziny, w naszym kraju na weselu nie dochodzi do narodzin nowej, odrębnej rodziny, ale włączenia kolejnego dziecka do rodziny rodzicielskiej . To nie przypadek, że w naszym kraju rodziców męża (żony) nazywa się zwykle mamą i tatą! Dlatego cała energia nowożeńców jest wydawana nie na budowanie rodziny, ale na opanowanie zasad rodziny rodzicielskiej, ugruntowanie pozycji dzieci i nawiązanie relacji z nowymi krewnymi. W tym czasie para musi się rozwijać zasady wspólnego życia, styl relacji między sobą z przyjacielem, z bliskimi i przyjaciółmi. W tym okresie para jest bardzo bezbronna, dlatego ważne jest, aby osoby wokół niej zostawiły ją w spokoju i dały przestrzeń do stworzenia własnego, niepowtarzalnego mikroklimatu. Co najczęściej dzieje się w rosyjskich rodzinach? W naszym kraju jest zwyczajem, że rodzice aktywnie ingerują w życie młodych ludzi, ucząc ich mądrości. Znam rodzinę, w której młodzi ludzie decydowali się spać pod różnymi kocami. Fakt ten stał się więc przedmiotem wielodniowych dyskusji wśród bliskich. W rezultacie każdego wieczoru jeden koc w tajemniczy sposób znikał. Potem był skandal, szukanie koca i zakładanie go. Trwało to dość długo, w efekcie młodzi ludzie poddali się (!). Ale krewni byli szczęśliwi, ponieważ „Gdzie zwyczajowo śpi się pod różnymi kocami!” Na tym etapie ważne jest, aby młoda rodzina jasno ustaliła granice swojej rodziny, utrzymywała je i radziła sobie z tym, co dzieje się między nimi. I dzieje się między nimi wiele ciekawych rzeczy. Bo tak naprawdę oboje nowożeńcy przenieśli własny sposób życia z rodziny rodzicielskiej, który może wcale nie być zbieżny. O ile dość łatwo jest zgodzić się co do tego, kto myje naczynia i wynosi śmieci, o tyle prawie niemożliwe jest omówienie wszystkich różnic w zwyczajach i „jak to się robi”. Rozwiązanie: Najpierw zdejmij różowe okulary w związku z oczekiwaniami wobec współmałżonka. Rozumiem, ta osoba bardzo się starała cię zadowolić przed ślubem i była bardzo zmęczona byciem w tym procesie. A teraz, otrzymawszy Cię na swoją niepodzielną własność, relaksuje się i odpoczywa, przez co mniej dba o siebie i swoje zachowanie. Pamiętaj, że Ty też nie jesteś doskonały! Oczywiście możesz mówić o swoim niezadowoleniu, ale nadal nie warto wszczynać z tego powodu skandalów z stłuczeniem naczyń! Drugą wskazówką na ten kryzys jest życie oddzielnie od rodziców. Niech to będzie wynajęty pokój z karaluchami i złymi sąsiadami, ale co dziwne, dla młodej rodziny jest to nadal najlepsza opcja. Jeśli zajdzie taka potrzeba, po roku możesz zamieszkać z rodzicami. Ale wtedy twoja rodzina będzie już miała dość dobrze rozwinięte granice i będzie w stanie uchronić się przed ingerencją krewnych. Nie bój się obrazić swoich bliskich, taktownie, ale wyraźnie określ granice swojej rodziny. Pamiętaj, że kryzys pierwszego roku życia uważany jest za niemal najbardziej krytyczny. Większość rozwodów ma miejsce w tym okresie życia rodzinnego. Etap 2 Kryzys trwający 3-5 lat. Kryzys ten zwykle zbiega się z narodzinami dziecka w rodzinie. Zasady, które z takim trudem zostały wypracowane na poprzednim etapie, nagle przestają działać. Jeśli młoda rodzina mieszka z rodzicami, istnieje ryzyko, że dziadkowie będą aktywnie ingerować w proces wychowania, argumentując, że!