Rozwód Rozwód znajduje się na drugim miejscu pod względem poziomu stresu, po śmierci bliskiej osoby Zawsze jest to postrzegane jako strata, nawet jeśli chcemy rozwodu, psychika i tak to odczuwa jako trauma lub nieudany projekt, bo miałem plan na całe życie, a teraz muszę całe życie całkowicie odbudować, co często zajmuje lata. Często rozczarowanie, uraza, złość, nienawiść, bardzo długa lista uczuć Jeśli ludzie są gotowi na dialog, gotowi do negocjacji, to nie zawsze jest to trauma psychiczna i życie nie jest podzielone na przed i po. Jest to postrzegane jako kryzys, ale osoba zdrowa postrzega to jako odbudowę, reorganizację i coś nowego, podczas gdy osoba niezdrowa skupia się na negatywach. Zwłaszcza jeśli w rodzinie jest dziecko, jest to odbierane jeszcze boleśnie i niepokojąco na temat dziecka, jego uczuć, często pokrzywdzony zaczyna manipulować dzieckiem (postępowanie sądowe, podział, ustalenie miejsca zamieszkania). Psycholog nie może przekroczyć granicy, nie jest sądem, nie jest przedstawicielem władz opiekuńczych nie może stanąć po żadnej ze stron. Istnieją dwa rodzaje rozwodów: Rozwód następuje za obopólną zgodą. Małżonkowie rozumieją, że związek się wyczerpał, rodziny nie da się uratować, jakość rodziny jest słaba, ale mogą żyć dalej i być szczęśliwi, ale osobno od siebie. Tu też pojawiają się trudności: zmiana sposobu życia, dziecko, podróże, spotkania z dziećmi, znajomi, którzy często opowiadają się po którejś stronie, kwestia mieszkaniowa. Idealnym rozwiązaniem jest utrzymanie przyjaznych stosunków. Jednostronne rozwiązanie małżeństwa. Kiedy jedno z małżonków myśli, że wszystko jest w porządku, cóż, zdarzają się kryzysy, ale on postrzega je jako przejściowe. W tym przypadku dochodzi do psychotraumy (człowiek nie widzi dla siebie przyszłości) - jest to utrata relacji, zaufania do ludzi, zdrada, zaskoczenie, stan bezradności. Tutaj człowiek może się pozbierać i zacząć działać, robić to, o czym od dawna marzył (studia, joga, podróże, przeprowadzka do innego miasta) Etapy rozwodu (na przykładzie etapów żałoby, straty, straty) Zaprzeczenie – wydaje się, że to nie może się zdarzyć, partner po prostu się boi, nie wierzy, że związek się skończył, a małżonek w dalszym ciągu szuka uwagi partnera. Złość - jak to się mogło stać? Czy zrobiłem aż tyle? Dlaczego mnie zdradziłeś? Idea zemsty, manipulacja, agresja, groźby Etap targowania się lub negocjacji - osoba próbuje nakłonić współmałżonka do powrotu, utrata kontroli nad życiem, poczucie bezradności, nadzieja na uratowanie rodziny. Próbuje prosić o przebaczenie, mówi, że się zmieni, angażuje krewnych, dzieci, przyjaciół. Wejście to wszystkie wstępy. Po powrocie ludzie próbują zacząć od nowa, odbudować relacje. Depresja – obniżona samoocena, wycofanie, samotność. Często człowiek obwinia się, walczy, że już nigdy nikogo nie spotka, bo nie jest godzien, nie może nikogo przyciągnąć, normalnie powinno to trwać około roku, człowiek uczy się żyć inaczej, przeżywa święta, ale może to trwać do 2 lat Trzeba to wszystko przeżyć. Adaptacja do nowych warunków – zdaje sobie sprawę, że jest wolny od tych relacji, jest gotowy na poznanie nowego partnera. Obszary pracy. Praca z rodziną, nawiązywanie relacji, budowanie nowych interakcji, zasady komunikacja z dzieckiem, podział majątku, wyjaśnianie sytuacji konfliktowych. Praca z jedną osobą, która prosiła o pomoc, poszukiwanie osób, które mogą pomóc i wesprzeć (znajomi, krewni, przyjaciele), zaprosić ją na konsultację. Schemat pracy: Nawiązanie kontaktu, wzajemne poznanie się - aby klient mógł się otworzyć, móc powiedzieć to, co go krępuje. Diagnoza schorzenia - Zrozum, na jakim etapie znajduje się klient. Rozpoznaj emocje i uczucia: strach, poczucie winy, wstyd, bezsilność. Jak zły jesteś? Jak się to objawia? Co czujesz? Doznania cielesne Pracuj z granicami - zrozum zależność/współzależność relacji. Psychotraumy życia człowieka - traumy z dzieciństwa. Aby umożliwić człowiekowi realizację jego pragnień, potrzeb, uczuć, myśli. Zrozumieć samotność: dlaczego? Sens jego życia. Punkty odniesienia. Praca trwa średnio około 4 miesięcy, jeśli nie.