Od autora: Psychologia koloru jest naprawdę czymś wyjątkowym i niepowtarzalnym. Tematyka zajęć sytuuje się gdzieś na styku studiów nad kolorem, kulturoznawstwa, psychologii, historii sztuki i psychologii. Co więcej, w psychologii tsyet nabiera naprawdę potężnego znaczenia psychologicznego. Psychologia koloru. Spojrzenie jednego malarza Na początek kilka słów o psychologii koloru. Należy zauważyć, że w nauce o kolorze nie ma ścisłych zasad dotyczących symboliki określonego koloru. Enid Verity, ekspertka ds. kolorów, twierdzi, że dla większości zwykłych ludzi kolor jest silnym czynnikiem emocjonalnym, a tym, co ich przyciąga, są właśnie psychologiczne i emocjonalne aspekty koloru. Zrozumienie ładunku semantycznego koloru jest dla nas interesujące przede wszystkim praktycznie ze względu na takie efekty, jak poznanie siebie poprzez kolor, wyrażanie siebie poprzez kolor, dobór asortymentu ubioru i wnętrza pomieszczenia poprzez psychologię koloru. Symbol koloru w tym sensie okazuje się bardzo przydatny. Materiał ten został wykorzystany w kursie internetowym „Siła rodziny. Jak sprawić, by rodzina była silna?”. Czerwony. Wyobraź sobie, jak zmieniłoby się postrzeganie tego zdjęcia, gdyby kapelusz był, powiedzmy, niebieski. Kolor czerwony kojarzy się z męskością, agresją, miłością, niebezpieczeństwem, podnieceniem seksualnym i pasją. To kolor krwi, wojny, walki. W wielu armiach jest to kolor munduru, w Rzymie jest to kolor sztandarów legionów, w Grecji aktorzy wystawiali Iliadę w czerwonych tunikach na pamiątkę krwi przelanej podczas wojny trojańskiej. W chrześcijaństwie kolor czerwony to krew Chrystusa i świętych męczenników. W Rosji jest to kolor walki, wolności i zwycięstwa. W Indiach i Chinach suknia ślubna panny młodej jest koloru czerwonego. Biały Biały to z jednej strony kolor luksusu i spokoju. Z drugiej strony w kulturach zachodnich kolor biały symbolizuje niewinność i czystość. Na Wschodzie także jest to kolor czystości, ale żałobnej. W kulturze europejskiej duchy są przedstawiane jako białe i jest to symbol przeszłości. Białe pióra są symbolem tchórzostwa. Biały to kolor strachu i mądrości jednocześnie. Biała flaga sygnalizuje szczery zamiar poddania się. Czarny Kolor czarny symbolizuje śmierć, żałobę i zło. Jednak wśród Egipcjan czarny (kolor gleby Nilu) jest kolorem płodności, dobrobytu, bogactwa i życia. Kapłani noszą czarne ubrania, uczeni mistrzowie noszą czarne czapki i szaty. Czerń kojarzy się z tajemnicą, intrygą i nocą. Czarny tradycyjnie oznacza pustkę. Zielony Zielony to kolor harmonii i równowagi, wiosny i młodości, nadziei i radości. Eksperci od kwiatów są co do tego jednomyślni. W chrześcijaństwie jest to kolor nowego życia, kojarzony z Trójcą. W islamie jest to kolor proroka Mahometa, kolor religii. W Anglii jasna zieleń uznawana jest za kolor bohaterski (ze względu na skojarzenia z Robin Hoodem). To kolor wolnej ścieżki (światła przepuszczające na światłach, zielony korytarz przy przekraczaniu granicy). Czasem jest to kolor choroby, zazdrości, zazdrości i wstrętu. Żółty Żółty to jeden z najbardziej niejednoznacznych kolorów. To kolor słońca, złota, szczęścia, myśli i oświecenia, symbolizujący jednocześnie oszustwo i zdradę. W islamie jest to kolor mądrości, a za czasów chińskiej dynastii Qing tylko cesarz mógł ubierać się na żółto. Żółty to kolor dobroci i optymizmu (pamiętajcie „Yellow Submarine” The Beatles). KG. Jung opisuje kolor żółty jako symbolizujący wgląd i intuicję. Niebieski Co zaskakujące, kolor niebieski nie pojawił się w języku od razu, pomimo błękitu nieba i wody. Zatem Homer ma „morze w kolorze wina”. Być może starożytni autorzy odczuwali widmo i nieistotność niebieskiego koloru. Niebieski to kolor przestrzeni, pustki, przejrzystości. W ciemnej wersji niebieski symbolizuje władzę i kontrolę (niebieskie czapki), a według interpretacji snów niebieski oznacza sukces (na przykład kolory IBM i Forda). Kolor niebieski reprezentuje szczęście, dzieciństwo i beztroskę. To kolor Matki Boskiej, symbolizujący wierność. Z drugiej strony to kolor zamyślenia, melancholii, smutku, smutku. Pomarańczowy Pomarańczowy to jedyny kolor, który nie ma praktycznie żadnej symboliki. Jest powiązany z (1871).