Dla wielu ludzi te dwie koncepcje są nie do pogodzenia; wielu jest przekonanych, że Miłość to połączenie i porzucenie własnego „ja” w zamian za „my”. samo pojęcie „wolnej miłości” „kojarzy się, delikatnie mówiąc, z brakiem wierności w związku. Czy rzeczywiście tak jest? Spróbujmy to zrozumieć. Zacznijmy od pojęć. Wolność to własne boda (ścieżka). Wolność to zdolność do wolicjonalnego działania Boga. wiedza, samorozwój, samodoskonalenie. Wolność jest w centrum miłości. Początkowo każdy ma swobodę wyboru, z kim jest gotowy wspólnie się rozwijać, idąc przez życie. Siła wolicjonalnego wyboru leży w odpowiedzialności za swój wybór. Odpowiedzialność za swój wybór to lojalność wobec siebie i swojego partnera. Zatem wolność rodzi wierność, bez której nie ma Miłości. Moim zdaniem kolejnym istotnym punktem w związku Miłości jest samowystarczalność obojga partnerów którzy pasjonują się poszukiwaniem bratniej duszy, pasjonują się swoją niższością, potrzebują kogoś, kto potwierdzi światu swoją „wyższość” swoją obecnością obok „niższego”. Relacje między połówkami z reguły są romansem. Są obok siebie lub osobno. Dwoje samowystarczalnych ludzi razem tworzy przestrzeń Miłości. Kim są ludzie samowystarczalni, to tacy, którym wystarczy samo poczucie radości życia, szczęścia i harmonii w. Ta osoba wie, jak w równym stopniu cieszyć się samotnością, samotnością i komunikacją z kimś. Jest to osobowość holistyczna, jednostka świadoma swojej jedności z całym światem, dlatego nie ma w niej poczucia samotności i melancholii. Kiedy spotykają kogoś takiego jak oni, natychmiast się synchronizują, nie marnując czasu i energii na porządkowanie spraw, razem tworzą światy. Razem się rozwijają, ulepszają, cieszą się życiem. Są wolni i razem jednocześnie! i księżyc, którzy są samowystarczalni w swojej wolności i razem niebo oświetla nam Wolną Miłość!!