Problem samotności to jeden z najczęstszych powodów zwracania się do psychologa. Człowiek jest istotą społeczną i każdy z nas potrzebuje komunikacji z innymi ludźmi. Z reguły komunikacja występuje w takim czy innym stopniu dla każdej osoby, ale konieczna jest konkretna komunikacja. Niedawno przeprowadziłem małą ankietę: z iloma osobami potrzebujesz się komunikować? Większość uczestników odpowiedziała, że ​​wystarczą dwie lub trzy osoby. I wydaje się, że słowem-kluczem jest tutaj „dość”. Oto wynik! Wystarczy para, maksymalnie trzy osoby i komunikacja. Dlaczego tak często słyszymy o braku komunikacji, skoro wśród osób, które nie są przykute do łóżka i nie mają fizycznych ograniczeń w komunikacji, zawsze można znaleźć dwie lub trzy osoby? dużo czy mało? Na przykład w dżungli amazońskiej żyje plemię Piraha, którego język zawiera tylko trzy słowa oznaczające liczby - „jeden”, „dwa” i „wiele”. To znaczy dwa lub trzy, a potem dużo. Według badań socjologów z Wielkiej Brytanii człowiek musi mieć co najmniej dziesięciu przyjaciół; właśnie tyle, ich zdaniem, stałych kontaktów daje człowiekowi poczucie szczęścia. W naszym społeczeństwie często mówi się: „przyjaciół jest wielu, ale przyjaciela nie ma”, „przyjaciół nigdy za dużo” i tak dalej, ale w tym wszystkim chodzi o przyjaźń. Małe dzieci często mówią, że mają wielu przyjaciół i zaczynają je mieć wypisz swoich kolegów z przedszkola, całą klasę. Zdarza się, że wielu z nich nawet nie zna ich imion, ale dziecko nazywa ich swoimi przyjaciółmi. Okazuje się, że ludziom po prostu brakuje przyjaznej komunikacji? Być może dorośli doświadczają pewnego rodzaju zablokowania na tym etapie rozwoju funkcji komunikacyjnej. Dlaczego problem samotności jest tak dotkliwy w obecności dużej liczby osób w otoczeniu? Ludziom brakuje komunikacji, mimo że większość ma w niej pracę? jest dużo interakcji z innymi ludźmi, są rodziny, rodzice, bracia i siostry, mężowie i żony, dzieci, a mimo to narzekają na brak komunikacji. Jakiego rodzaju komunikacji im brakuje? Na to pytanie większość osób odpowiada, że ​​nie ma wystarczającej liczby osób, z którymi chciałaby spędzać czas, rozmawiać o wszystkim i dzielić się wszystkim, czego pragnie. Oznacza to, że w istocie nie ma wystarczającej przyjaźni z dzieciństwa, w której przyjaciel lub dziewczyna jest z tobą jednością, przedłużeniem ciebie. Wszystko to jest podobne do dziecięcego rozumienia komunikacji w przyjaźni, pewnego rodzaju łączenia się z ludźmi, którzy są potrzebne do wzmocnienia siebie w większym świecie ludzi. Nie ma w tym nic dziwnego, bo wielu z nas nie ma zaufania do świata, nie ma pewności siebie, nie rozumie swojego miejsca w życiu, tak jak w dzieciństwie potrzebujemy pomocy, wsparcia i bezwarunkowej akceptacji. Potrzebujemy więc ludzi, którzy wykonają za nas tę funkcję, tych samych dwóch, trzech osób, które będą nas wspierać, zaszczepiać w nas pewność siebie, akceptować nas takimi, jakimi jesteśmy i nie prosić o nic w zamian, gdy te osoby już tam są problem samotności rozwiązany? Najprawdopodobniej nie. Ludzie nie przestają czuć się samotni, nawet jeśli mają obok siebie „jedną, dwie, trzy… wiele” osób. Poczucie samotności często nie zależy od obecności lub nieobecności ludzi w życiu; człowiek może czuć się samotny nawet w dużej, pozytywnie nastawionej firmie, jest samotny sam w sobie i tę samotność może wypełnić tylko on sam z kim chcesz się skontaktować? Twoja psycholog, Galina ZhuravlevaInformacjeMożesz znaleźć bardziej szczegółowe informacje na temat mojej działalności i działalności centrum. Możesz przeczytać inne moje artykuły i zapisać się na nowe publikacje. Możesz także umówić się na spotkanie mnie na osobiste spotkanie lub konsultację online