Sama kobieta nie spodziewała się, że tak będzie wyglądało jej życie Pewnego ciepłego jesiennego poranka Ludmiła obudziła się, wypiła kawę, zjadła kanapkę z szynką i wesoło spacerowała. do pracy. Była kierownikiem działu w dużej firmie federalnej. Koledzy ją szanowali i co więcej, kochali. Silna i pewna siebie Ludmiła z biegiem lat popadła w depresję i zaczęła pożerać długi brak normalnych związków. W pracy gwiazda, na co dzień kobieta w dzianinowej sukience XXL, z pączkiem w ustach i smutnymi oczami. I wtedy go poznała. Pracował jako ładowacz przy odbiorze paczek. Ostry język, zadymiony i zarozumiały, bystry facet z psychopatycznym rdzeniem. Ojciec bił go jako dziecko pasem z wojskową klamrą, a potem mała Igoryasha na zawsze przypomniała sobie, że był nikim, a w dorosłym życiu starał się zachować podobnie ojciec Ludmiły. Tylko ona miała więcej szczęścia: ciągle pił i nie pojawiał się w rodzinie. Ludmiła przez całe życie opłakiwała ojca i skarżyła się matce: „Byłoby lepiej, gdyby mnie bił, ale byłby z nami”. Widzisz scenariusz? ONA PRZYZWYCZAŁA CZEKAĆ na mężczyznę (jak w dzieciństwie - na ojca), który ją zniszczy. Po prostu nie zwracała uwagi na godnych zaufania „ciepłych” mężczyzn i była bardzo surowa wobec tych, którzy się o nią troszczyli i odrzucali jej. Nie rozumiejąc dlaczego, Ludmiła spotkała mężczyznę, który powtórzył zachowanie jej nieobecnego ojca. Ta sama zawodna, destrukcyjna, unikająca normalnych związków Kobieta wpadła w moc ograniczenia.** Limerencja to intensywne romantyczne pragnienie drugiej osoby, które trwa od 18 do 36 miesięcy, ale czasami trwa nawet do dwóch lat stan mija, pojawia się rozczarowanie. Co będzie dalej? - osoba przeżyje to uczucie niespełnionych marzeń i pozostanie w związku - zerwie połączenie i zacznie szukać innego partnera według znanego scenariusza - zmieni się - zmieni się scenariusz związku HISTORIA Ludmiła przyszła na końcową konsultację rok później. To było nasze piętnaste spotkanie. W tym czasie ani razu nie żałowała dnia, w którym rzuciła pieniądze w twarz swojemu byłemu. Kobieta studiowała projektowanie graficzne, a teraz pracowała dla siebie, zarabiając znacznie więcej niż wcześniej. Igor został skazany i na długi czas wypadł z życia towarzyskiego. W tym czasie dużo z nią pracowaliśmy: ⁃ destrukcyjny scenariusz jej dzieciństwa, rodziny i relacje ⁃ zniekształcone wyobrażenia o sobie i otaczającej rzeczywistości ⁃ podwójny przekaz ⁃ poczucie urazy, winy i wstydu, ukrytej wściekłości i agresji (co nie jest rzadkością w rodzinach alkoholowych) ⁃ jakie istnieją haki manipulacyjne ⁃ rozpoznawanie i powstrzymywanie manipulacji ⁃ wyjście z roli ofiary i ratownika ⁃ umiejętność samoobrony ⁃ „pięknie” i z humorem złościć się ⁃ wizerunek-ja, ja-idealny, ja-prawdziwy ⁃ wizerunek wymarzonego mężczyzny Wszystko to wzmacniało poczucie własnej wartości kobiety. W przeciwieństwie do poczucia własnej wartości, poczucie własnej wartości jest bardziej monolitycznym i silnym, głębokim poczuciem osoby. Poczucie własnej wartości łatwo jest obniżyć krytyką, ale poczucie własnej wartości już nie. To właśnie wiemy o sobie głęboko: polegamy na swoich mocnych cechach, a akceptujemy słabe, dajemy sobie prawo do popełniania błędów i nie zajadamy się. wystawiona na najmniejszy błąd Ludmiła zdała sobie sprawę, że jest osobą ważną i wartościową, nauczyła się konstruktywnie przyjmować krytykę i złościć się na tych, którzy ją dewaluują. Kobieta nauczyła się komunikować poprzez „ja-przekazy”, jasno artykułując swoje potrzeby i oczekiwania wobec innych ludzi. Szanowała granice swoje i innych. Nie wtrącała się niepotrzebnie w cudze życie i nie udzielała rad, gdy nie została o to poproszona. Po pół roku od rozpoczęcia z nią współpracy poznała miłego, troskliwego i pracowitego mężczyznę. Wyszła za mąż. Trochę wcześniej opuściła nasze zajęcia - musiała odebrać synka z przedszkola. Wieczorem przyjdzie mój mąż - musimy usmażyć ziemniaki z grzybami i obejrzeć turecki serial. Jutro ma wizytę u kosmetyczki i zakupy u stylistki. Musisz wybrać najpiękniejszą sukienkę na rodzinne wakacje. Uwaga. Imiona postaci, postaci i sytuacji są fikcyjne. Artykuł napisano w oparciu o uogólnienia wynikające z pracy psychologicznej z różnymi klientami. Można powiedzieć, że bohaterami tej historii są