Od autorki: O programach i scenariuszach porodowych, o powstrzymywaniu, o traumie matczynej i jej wpływie na całe pokolenia. Magiczne pudełko lub puszkę Pandory W jednej małej wiosce dorastała mała dziewczynka. I była tak urocza, że ​​nazywali ją Kochanie. Dziewczyna była niezwykła i czasami wywoływała dezorientację między innymi swoimi wybrykami. Obserwowała przyrodę i dziwiła się rzeczom, które mieszkańcom wioski wydawały się tak banalne i proste. Rozmawiała z kwiatami, ptaki śpiewały jej pieśni, a ona gwizdała im. Śniła o niezwykłych światach i nocą patrzyła w gwiazdy. Ale muszę powiedzieć, że gwiazdy we wsi były ogromne i łapiąc oczami spadającą gwiazdę, dziewczyna składała życzenia. Bardzo chciała zobaczyć świat. Ale w małej wiosce wszyscy się z niej śmiali i mówili, że nie jest z tego świata... Może i była to prawda. W końcu wszystko, czego dotknęła dziewczyna, stało się dla niej niezwykłe. Dziewczyna miała tak wiele różnych pragnień! Każdego dnia wymyślała dla siebie nowe marzenie! Któregoś dnia poważnie skaleczyła się w palec i bardzo bała się gniewu rodziców, dlatego po cichu, nie mówiąc nikomu ani słowa, wzięła odcięty kawałek i przykładając go do uszkodzonego miejsca, mocno go zabandażowała. Minęło trochę czasu i palec okazał się cały i zdrowy. A potem dziewczyna zdecydowała, że ​​zostanie lekarzem! Czas mijał, a nasza bohaterka dorastała. Powoli, jak przystało na „brzydkie kaczątko”, zamieniła się w łabędzia. Problem w tym, że nikt jej nie powiedział, że jej kanciastość nie będzie trwać wiecznie i że pewnego dnia zamieni się w pięknego łabędzia! Jej matka też była kobietą niezwykłą jak na te miejsca. Była kobietą nadmiernie towarzyską i w odróżnieniu od innych, zadowalających się obowiązkami domowymi, zawsze ją gdzieś zabierano, co bardzo nie podobało się mieszkańcom wsi, dlatego też matka dziewczynki często okazywała się epicentrum plotek , co bardzo zdenerwowało jej męża. Mąż cierpiał, bo żona w ogóle nie chciała poświęcić się domowi. Wszystko, co nie mieściło się w ramach patriarchalnych tradycji, w których się wychował, uważał za „Wstyd!”. Gdzieś w duszy, nie wiedząc o tym, wstydził się swojej nieszczęsnej żony, choć kochał ją całym sercem. Naturalnie, taki stosunek do żony odcisnął piętno na jego córce, która kiedyś zobaczyła cud „Jeziora Łabędziego”. TV i wymyśliłam dla siebie nowe marzenie i zdecydowałam, że zostanę baletnicą. Dziewczyna kręciła się wokół lustra, wykonując kroki, które widziała w telewizji. W tym momencie poczuła się jak piękny łabędź, ALE przechodzący obok konserwatywny ojciec tylko się uśmiechnął i powiedział, że co to za baletnica, skoro ma krzywe nogi. Więc przez wiele lat w lustrze odbijało się brzydkie kaczątko, które nie przestała pielęgnować nadziei, że kiedyś zamieni się w pięknego łabędzia. Kiedy dziewczyna skończyła piętnaście lat, jej rodzice odwiedzili krewnych mieszkających w dużym mieście. To były dwie kobiety – siostry. Jedna była surowa i bardzo mądra, druga miła i mądra, ta, która miała łagodny charakter i powiedziała dziewczynie, że pewnego dnia stanie się bardzo piękną kobietą i na pewno będzie szczęśliwa, a druga zabrała ją do swojego miasta. i tam z dziewczynką zaczęło się nowe życie, najstarsza ciocia nauczyła już dorosłą dziewczynę dekorowania domu, nakrywania do stołu i pomogła jej odkryć niektóre jej talenty, ale uważała dziewczynę za głupią, może dlatego, że sama. była profesorem. Dziewczyna zamieniła się w Słodką dziewczynę i raz się zakochała, ale po prostu stała się dumna i nie zgodziła się na zaloty niskiego mężczyzny, jak jej się wydawało, wojskowego. Paradoks polega na tym, że ona sama była jak Calineczka – mała i szczupła dziewczyna mieszkała u ciotki, jednak z czasem zaczęła czuć się przytłoczona obecnością Darling i postanowiła szybko wydać ją za mąż. Pan młody nie musiał długo czekać. Pewnego dnia dziewczyna i jej przyjaciele poszli tańczyć i spotkali młodego mężczyznę, który opłakiwał swojego byłego kochanka. Choć dziewczyna była dumna, miała dobre serce i myślała, że ​​rozgrzeje jej zmarznięte serce!