Rozwód rodziców i rozpad rodziny są zawsze bardzo bolesnymi wydarzeniami w życiu człowieka. Wszyscy członkowie rodziny w tym momencie są przytłoczeni ogromną liczbą sprzecznych uczuć i emocji. Poczucie miłości i przywiązania jest sprzeczne z poczuciem bycia zdradzonym i poniżonym. W tej sytuacji kobiecie już trudno zaakceptować rzeczywistość, w grę wchodzą także wzorce społeczne społeczeństwa. Scena z filmu „Ten sam Munchausen” jest w tym przypadku bardzo orientacyjna. Kiedy jego żona, baronowa, w trakcie postępowania rozwodowego mówi, że rozwód jest obrzydliwy nie tylko dlatego, że dzieli małżonków, ale także dlatego, że mężczyzna jest wolny, a kobieta porzucona. Ale to tylko szablon! Jest druga strona medalu. Nasza psychika jest zaprojektowana w taki sposób, że jeśli jesteśmy na czymś skupieni, cała nasza energia jest skupiona na tym punkcie. W takim przypadku dobrze jest, jeśli masz kogoś, kto Cię w tej sytuacji wesprze i rozejrzy się, aby Twoje horyzonty się poszerzyły. Twoja uwaga może powoli zacząć odwracać się od bolesnego punktu. Jeśli w pobliżu nie ma wsparcia, możesz zwrócić się o pomoc do psychologa. W tym momencie warto, aby kobieta zadała sobie pytanie, czego tak naprawdę chce i co może zrobić? Bardzo trudno jest się zebrać w sobie i wciąż próbować sformułować, czym jest dla Ciebie szczęśliwe życie rodzinne, czy po prostu życie? A kiedy to się udaje, ludzie czasami dziwią się różnym interpretacjom rzeczywistości, w której żyli, i pierwotnemu marzeniu o rodzinie. A potem, kiedy pojawia się wgląd - wgląd, osoba rozumie, czego chce i zaczyna do tego dążyć. Bardzo ważne jest również, aby matka nie wypaliła się emocjonalnie w tym momencie, aby sama mogła być źródłem informacji. Tylko wtedy będzie mogła pomóc swoim dzieciom zaadaptować się do nowej sytuacji życiowej. W tym momencie musisz napełnić się pozytywem - obejmują to spacery z przyjaciółmi, wędkowanie, oglądanie filmów, wystaw, chodzenie na przedstawienia teatralne, słuchanie muzyki, zmianę scenerii, wycieczki, nowe hobby, komunikowanie się z ciekawymi ludźmi, naukę i uczyć się czegoś nowego. Każdy sam decyduje, co mu najbardziej odpowiada. Można „napełnić” swoimi dziećmi, wtedy przy herbacie będzie o czym wspominać i dyskutować. Jeśli Twoja praca i hobby pokrywają się, jesteś szczęśliwą kobietą. Konfucjusz powiedział także: „Wybierz pracę, którą lubisz, a nie będziesz musiał przepracować ani jednego dnia w swoim życiu”, czyli praca stanie się przyjemnością. Cały ten czas, kiedy mama wykonuje ogromną pracę nad sobą. Jednocześnie musi bardzo zwracać uwagę na wszystkie przejawy zachowania swoich dzieci. Bardzo często w takich sytuacjach dzieci zamykają się w sobie i popadają w izolację. Próbują zrozumieć nową sytuację i dostosować się do niej. Na tym etapie bardzo ważna jest troska o siebie nawzajem, rozmowa od serca do serca. Cóż, jak wiadomo, nie ma „idealnego wieku” na przeżycie rozwodu rodziców, dlatego rodzice muszą pamiętać o kilku ważnych kwestiach: - uzgodnić sprawy między sobą, aby dzieci tego nie słyszały (najlepiej podzielić czas komunikować się ze sobą, gdzie można dać upust emocjom i na czas komunikacji każdego z rodziców tylko z dziećmi); - informuj dziecko tak często, jak to możliwe, ponieważ niewiedza rodzi niepokój. Gdzie będzie mieszkać dziecko? Jak często widujesz swojego ojca? i inne; - starajcie się nie krytykować nawzajem w obecności dzieci, co często można zaobserwować, gdy rodzice się rozstają; - psychika dziecka jest taka, że ​​może winić się za rozwód, więc musi się tłumaczyć, że nie ma nic do powiedzenia zrób z tym; - ustalcie dla siebie uroczystości rodzinne, które będziecie wspólnie organizować. Wszystko to jest dość trudną wspólną pracą rodziców i dzieci. Zdrowie dzieci i byłych małżonków, w tym zdrowie psychiczne, będzie zależeć od przyjazności dla środowiska na tym etapie życia. Rodzice będą musieli uzbroić się w cierpliwość i kiedy ich dzieci będą gotowe do rozmowy, wyjaśnij im, że wygląd i funkcjonowanie rodziny ulegnie zmianie, ale oni pozostaną rodzicami swoich dzieci tak jak wcześniej. Spróbuj nie.