Seksualność to nie to samo, co genitalia. Przestrzeń seksualności i erotyzmu w psychoanalizie jest jak zagubiona Atlantyda, owiana tajemnicą: jest czymś fantastycznym i idealnym, a jednak w niewytłumaczalny sposób znikła i odrzucona (jako). jeśli) z braku dowodów. Chociaż popęd był podstawą psychoanalizy od jej powstania (Freud jest naszym Platonem), wymiary erosa są nieskończenie kruche, stale wymazywane w naszym dyskursie i ujawniane raz za razem, by tylko wyparować. Nadszedł czas, aby ożywić eros, chociaż nawet we współczesnej praktyce stale się go unika [2]. Dla samego Freuda to, co seksualne nie pokrywa się z genitaliami, życie seksualne nie jest prostą konsekwencją procesów, których centrum stanowią genitalia, libido. nie jest instynktem, czyli działaniem wynikającym z natury, nakierowanym na z góry określone cele, jest to ogólna zdolność podmiotu psychofizycznego, pozwalająca mu na podporządkowanie się różnym środowiskom, samostanowienie poprzez różnorodne doświadczenia i przyswajanie struktur behawioralnych. Dzięki libido człowiek ma swoją historię. Jeśli historia seksualna danej osoby stanowi klucz do zrozumienia jego życia, oznacza to, że seksualność odsłania jego sposób bycia w stosunku do świata, czyli w stosunku do czasu i innych ludzi [1]. Rzeczywiście we współczesnym społeczeństwie istnieją koncepcje „seksualność” i „genitalność” są często traktowane jako synonimy, co prowadzi do uproszczonego postrzegania seksualności. Różnica między tymi koncepcjami ma jednak głębokie implikacje, szczególnie w kontekście psychoanalizy i terapii. Zjawiska erotyczne i seksualne w przeniesieniu Przeniesienie seksualne jest terminem psychoanalitycznym opisującym proces, w którym uczucia i pragnienia początkowo skierowane na jeden obiekt zostają przeniesione na inny, np. do terapeuty w trakcie leczenia. Proces ten nie zawsze wiąże się z pociągiem fizycznym lub seksualnością narządów płciowych, ale częściej dotyczy głęboko zakorzenionych potrzeb emocjonalnych, pragnień i fantazji. Współcześni psychoanalitycy i terapeuci podkreślają znaczenie rozróżnienia między seksualnością a genitaliami. Seksualność odnosi się do szerokiego zakresu uczuć, doświadczeń i pragnień, które nie ograniczają się do genitaliów lub interakcji fizycznych. Seksualność obejmuje intymność emocjonalną, głębię relacji, rozwój osobisty oraz zdolność do empatii i intymności. Z drugiej strony genitalia są wężniej powiązane z fizjologią, w tym ze stosunkiem seksualnym i pożądaniem. Chociaż seksualność narządów płciowych jest ważną częścią ludzkiej seksualności, nie obejmuje jej całkowicie. Studia przypadków pokazują, że pacjenci często doświadczają zseksualizowanego przeniesienia, które nie jest bezpośrednio związane z seksualnością narządów płciowych, ale wyraża się poprzez silne powiązania emocjonalne, pragnienie bycia zrozumianym, akceptowanym i cenionym. Takie doświadczenia mogą być szczególnie istotne dla osób, które mają trudności w obszarach relacji międzyludzkich i intymności emocjonalnej. Zatem poprzez erotyczne przeniesienie i związane z nim fantazje mogą ujawnić się niezaspokojone pragnienia z przeszłości, ponownie doświadczone w teraźniejszości. Ponowne przemyślenie idei zseksualizowanego przeniesienia i rozróżnienia między seksualnością a genitaliami może przyczynić się do głębszego zrozumienia seksualności. i procesy w terapii. To rozróżnienie pozwala nam dostrzec integralność i różnorodność relacji międzyludzkich, które wykraczają poza interakcję fizyczną. Podejście, które uznaje szerokość i głębię seksualności, może wzbogacić zarówno praktykę terapeutyczną, jak i relacje osobiste. Merleau-Ponty, M., Phenomenology of Perception, A. Selenza, Erotic Revelations: Clinical Applications