Uzależnienie od miłości, które pojawia się w związku, ma różne etapy. Gdy już się uformuje i utrwali w zachowaniu partnera, zakorzenia się głęboko, powodując bolesne doświadczenia. Dość trudno się go pozbyć, gdyż takie uzależnienie staje się nawykowym zachowaniem osoby współuzależnionej. Życie partnera uzależnionego od miłości jest szczególnie trudne po rozstaniu. To właśnie w separacji ogień namiętności może wznieść się ku niebu i spalić jednego z partnerów. Drugi z reguły partner współzależny będzie starał się unikać spotkań, oddalając się na bezpieczną odległość. Rozstanie może zakończyć się ponownym spotkaniem, po czym współzależny partner na chwilę się uspokoi, odnajdując obiekt swojej pasji. Jeśli jednak separacja po kolejnej kłótni doprowadzi do ostatecznego rozpadu związku, wówczas współzależny przechodzi przez kręgi piekła, próbując odwzajemnić utraconą miłość, nawet jeśli przyniosłaby ona cierpienie. Życie bez ukochanego partnera może być nie do zniesienia. Ten typ uzależnienia emocjonalnego (miłości) jest trudny do wyleczenia, ponieważ osoba zaczyna odczuwać ból na poziomie fizycznym. Wymagana jest długotrwała, ciągła terapia, gdyż w przypadku uzależnienia od substancji psychoaktywnych remisja może trwać dość długo, aż do momentu załamania. I czasami się to zdarza. Podobnie jak w przypadku substancji psychoaktywnych (alkoholu i narkotyków), w przypadku uzależnienia od miłości partner może doświadczyć zarówno załamania rzeczywistego, jak i tzw. „suchego”. Prawdziwym (faktycznym) załamaniem w uzależnieniu od alkoholu jest spożycie alkoholu. „Suchy nawrót” uzależnienia od alkoholu to nieprzystosowane, dysfunkcyjne zachowanie w trzeźwym życiu, które może prowadzić do faktycznego zażywania lub załamania emocjonalnego, a także wyrządzenia sobie krzywdy fizycznej (w tym samobójstwa). suchy nawrót” może objawiać się tym samym nieprzystosowawczym zachowaniem. Na przykład współuzależniony, który wcześniej trzymał się i nie próbował zobaczyć obiektu swojej pasji, zaczyna pisać na komunikatorach, dzwonić, szukać spotkań. Ciągle przegląda strony obiektu swojej miłości w sieciach społecznościowych. Osoba odczuwa lekkie zachmurzenie, niewytłumaczalne pragnienie przynajmniej zobaczenia swojego byłego partnera kątem oka. Jego temperatura może wzrosnąć, jego tętno może wzrosnąć, jego oddychanie może stać się trudne i mogą wystąpić inne objawy złego samopoczucia. Może pojawić się płaczliwość, histeria i dezorientacja. Temu wszystkiemu mogą towarzyszyć zmiany w poziomie hormonów. Osoba uzależniona od miłości doświadcza cierpienia w momencie załamania. Na moich konsultacjach klienci mówili, że w momencie takich awarii dopuścili się pochopnych zachowań, których później bardzo żałowali. Mogli np. przyjść do pracy ze swoją byłą wybranką i stworzyć scenę zazdrości przed pracownikami. Był przypadek, że dziewczyna za pomocą farby w sprayu napisała na swoim samochodzie różne przekleństwa, adresowane do swojego byłego kochanka. Dobrze, że nie została oskarżona o chuligaństwo, ale mogło być gorzej. Praca nad stanami emocjonalnymi to ważny etap pracy z psychologiem. Świadomość swoich uczuć i stanów emocjonalnych może pomóc Ci rozpoznać te uczucia, przetworzyć je, zareagować i odpuścić. Ponadto terapia obejmuje pracę z osobistymi granicami, poczuciem własnej wartości i pewnością siebie. Osobnym tematem konsultacji jest temat wewnętrznego wsparcia i zasobów, które pomagają osobie zregenerować swoją psychikę po destrukcyjnych scenach wyjaśnienia relacji między partnerami, przypominających tsunami. Trzeba jasno zrozumieć, że samo rezygnacja z nałogowych zachowań nie zapewni całkowite lekarstwo na uzależnienie od miłości. Proces załamania rozwija się w czasie na długo przed samym faktem niewłaściwego zachowania. Konieczne jest obserwowanie swojego stanu emocjonalnego i umiejętność stosowania technik samopomocy, które pomogą Ci „ugruntować się”, być w stanie „tu i teraz” i nie ulegać dysfunkcyjnym wzorcom zachowań uzależniających, jeśli sobie nie radzisz