Współczesny rozwój nauk psychologicznych w ramach poradnictwa i pomocy psychologicznej idzie w kilku kierunkach. Najistotniejsze z nich to opracowanie holistycznej koncepcji, która pozwala objąć wszystkie obszary pracy psychologicznej, stworzenie technik, które szybko i skutecznie rozwiązują postawione problemy. Obecnie istnieje kilka metod pracy psychologa spełniających te wymagania, a jedną z nich jest wykorzystanie oddechu. Od czasów starożytnych w różnych kulturach stosowano techniki oddechowe w celach leczniczych. Współczesne badania nad oddychaniem i jego efektem terapeutycznym znalazły precyzyjne uzasadnienie naukowe dla stosowania praktyk oddechowych w obszarze pomocy psychologicznej. Dane teoretyczne i eksperymentalne stały się podstawą takich metod jak: odrodzenie, wibracja, oddychanie holotropowe i swobodne. Zasadniczo metody te niewiele się różnią, z wyjątkiem pewnych subtelności. Rozważmy podstawowe punkty związane z tymi praktykami. Każda technika oddychania stosowana w praktyce psychologicznej ma specyficzne podejście do oddychania. Jednocześnie każdy z nich na swój sposób przesyca organizm ludzki tlenem. Z fizjologicznego punktu widzenia najważniejszy wpływ ma na mózg. Kiedy wzrasta ilość tlenu we krwi, naczynia mózgowe kurczą się, powodując zahamowanie pracy kory mózgowej. W uproszczeniu oznacza to, że zmienia się stan świadomości. W normalnym stanie ludzkiej świadomości kora mózgowa jest aktywna. W szczególnym stanie świadomości wywołanym oddychaniem kora zmniejsza aktywność i pozwala nieświadomości manifestować się w postaci wrażeń cielesnych, obrazów, dźwięków, słów itp. Opisany powyżej efekt umożliwia zajście uzdrawiających zmian. Od czasów Zygmunta Freuda w psychologii zakorzeniło się stanowisko, że przyczyny wszystkich problemów psychologicznych mają swoje źródło w nieświadomości. Dopiero w momencie rozwoju tej koncepcji technika analizy nieświadomości zajęła dużo czasu. We współczesnej psychologii identyfikacja przyczyn trudności i wyjaśnianie wewnętrznych (nieświadomych) przeżyć zajmuje znacznie mniej czasu. Już podczas pierwszych sesji oddechowych może zostać wyjaśniona przyczyna dolegliwości, dyskomfortu psychicznego, problemów komunikacyjnych, trudności rodzinnych itp. Ponadto techniki oddechowe, niezależnie od ich odmiany, pomagają nie tylko zidentyfikować przyczyny problemów psychologicznych. Zmieniony stan świadomości spowodowany przesyceniem tlenem pobudza twórcze części człowieka, co pozwala znaleźć najskuteczniejsze sposoby rozwiązywania pojawiających się trudności. Swego czasu Abraham Maslow, Carl Rogers, Jacobo Moreno i inni znani psychoterapeuci zwrócili uwagę na znaczenie aktywowania potencjału twórczego w procesie pomocy psychologicznej. Osobną kategorią, która pomaga osiągnąć maksymalny efekt, jest akompaniament muzyczny. Często podczas sesji oddechowych wykorzystywana jest specjalna muzyka, która pomaga wydobyć różne nieświadome doświadczenia i zaistnieć niezbędne zmiany. Techniki oddechowe wykazują swoją skuteczność w pracy z różnymi problemami psychologicznymi, takimi jak: Depresja; Choroby psychosomatyczne; ; Złość, gorący temperament; Utrata bliskich; Niezadowolenie z siebie; Kryzys duchowy i inne. Techniki oddychania w związku z pewnymi procesami fizjologicznymi mają wiele przeciwwskazań. Dlatego też, aby wziąć udział w sesjach oddechowych konieczna jest konsultacja ze specjalistą. Ponadto, ze względu na pewne cechy technik oddechowych, w żadnym wypadku nie należy ich wykonywać samodzielnie. Wykonywane są wyłącznie przez psychologa lub psychoterapeutę. Zatem techniki oddechowe mogą być skuteczne w praktyce współczesnej pomocy psychologicznej z kilku powodów. Po pierwsze, każda metoda ma jasne uzasadnienie naukowe. Po drugie, efekt sesji oddechowych osiąga się szybko w porównaniu do innych.