1. Według A. Besanta pierwszy, absolutnie niezbędny krok, bez którego nie da się zbliżyć do Drogi i za pomocą którego wszystko staje się osiągalne, można wyrazić słowami: „służba człowiekowi”, „służba światu”. ” W jakimkolwiek systemie życia człowiek zaczyna myśleć bardziej o dobru wspólnym niż o korzyściach osobistych, niezależnie od tego, czy służy miastu, wspólnocie, narodowi, czy całej ludzkości, każde z tych działań stanowi krok naprzód na Drodze i przygotowuje osobę, która na niego wkroczy. Nie ma tu żadnej różnicy pomiędzy rodzajem służby, byle była ona bezinteresowna, intensywna, ożywiana chęcią niesienia pomocy i służenia.2. Jak wyjaśnia Besant: „Ludzie podążają we wszystkich tych kierunkach i w wielu innych; produkują, dystrybuują, biorą udział w handlu; są pisarzami, artystami, politykami, reformatorami społecznymi, lekarzami, kimkolwiek; ale w jakim celu to robią? wszyscy to robią i jakimi motywami się kierują? Na czym polega różnica między osobą, która wzrasta poprzez swoją pracę i aktywność umysłową, a osobą, która wzrasta w celu służenia, a nie osobistego sukcesu, w celu podniesienia poziomu życia? świat na wyższy poziom, a nie tylko po to, by zdobyć kawałek chleba.”3. Besant cytuje słowa ateisty: „Mi wystarczy” – stwierdził – „jeśli w rowie oddzielającym ludzkość od jej przyszłości moje ciało będzie mostem, po którym inni będą przechodzić do szczęścia, którego ja sam nigdy nie zobaczyć." Jej zdaniem osoba zdolna do wypowiedzenia takich słów niewątpliwie postawiła pierwsze kroki na Drodze, którą niewątpliwie odnajdzie w swoim następnym życiu.4. Wymagana służba to bezinteresowna służba, która daje wszystko, nie prosząc o nic w zamian; a jeśli widzisz, że jest to potrzeba twojej natury, a nie wybór, ale niepokonany impuls, to możesz być pewien, że jesteś jedną z osób, które nieświadomie zbliżają się do Drogi.5. W rzeczywistości Służba jest stanem waszej świadomości. Jest to przestrzeganie pewnego porządku istniejącego w tym wszechświecie, gdzie każda żywa istota służy innym żywym istotom, a w tej wspólnej służbie istnieje współpraca i rozwój. Służba jest niemożliwa bez współpracy, a prawdziwa współpraca jest niemożliwa bez Miłości. I dochodzimy do najważniejszej rzeczy. Prawdziwa Służba może istnieć tylko wtedy, gdy opiera się na poczuciu Miłości. Miłość nie jest w tym sensie, w jakim jesteś przyzwyczajony do jej postrzegania. Znasz takie przejawy miłości, jak miłość do mężczyzny lub kobiety, dzieci, rodziców. Istnieje jednak jeszcze większa Miłość. Miłość, która nie opiera się na pokrewieństwie ani płci. Miłość, która jest w Tobie jako stan nie do opisania słowami, choć bardzo się starasz, a która przenika całe stworzenie. A kiedy osiągniecie w swojej świadomości stan Miłości, Boskiej Miłości, wówczas staniecie się zdolni do prawdziwej Służby. 6. Ci, którzy żywią doczesną miłość, kłócą się między sobą o to, kto powinien zdobyć dla siebie więcej miłości. Ale ci, którzy mają duchową, drogą miłość, kłócą się między sobą o to, kto da drugiemu więcej miłości. Kochają, nie myśląc o tym, czy inni ich kochają, czy nie, i nawet nie żądają, aby inni ich kochali (Starszy Paisiy Svyatogorets) Życzę wszystkim szczęścia i miłości!